Oom Theo 95 jaar

Nog even terug naar zaterdag 5 december, altijd een mooie dag. Ook in coronatijd ging pakjesdag in de meeste gezinnen gewoon door. Maar die vijfde december is tevens de verjaardag van de enige oom die wij als Markveldse Eijsinks (Kagelink) en Hengeveldse Assinks nog hebben. Oom Theo werd afgelopen zaterdag 95 jaar. Hij woont in Arnhem, maar zoals jullie op de klassenfoto’s zien, heeft hij ook in Hengevelde de nodige stappen gezet. Hij was onderwijzer op de lagere school, speelde mee in een aantal voorstellingen van De Wegdammers en voetbalde een aantal jaren in het eerste elftal van WVV.
(Foto: De jarige Theo leest een felicitatie voor)


Een foto uit de jaren zestig van Hof Kagelink in Markvelde, waar tot 1970 de familie Eijsink woonde. Sinsdien woont de familie Te Biesebeek er. 

DE JONGSTE VAN ELF KINDEREN

Mijn broer Jan en ik waren uitverkoren om zaterdagmiddag in Arnhem de ons zeer dierbare jarige oom te mogen bezoeken. Vóór ons waren een vriend van hem en een zwager met diens vrouw aan de beurt. Verder waren twee dochters aanwezig. Het zijn de twee dochters die in Nederland wonen (Deventer en Overveen). Zijn zoon woont in Noorwegen en zijn jongste dochter in Schotland. Die waren er niet en ook de kleinkinderen waren niet naar Arnhem gekomen. Dat was best sneu, want oom Theo is nog goed te pas. In plaats van een mooie feestdag met veel familieleden om zich heen, was het aantal bezoekers laag gehouden. Dat wilde hij zelf ook zo, want corona. Hij is heel voorzichtig.

In het eerste kwart van de vorige eeuw kregen mijn opa Gerard Eijsink en oma Mina Scholten op de boerderij in Markvelde elf kinderen. Het oudste dochtertje Truus overleed na ruim twee maanden, zoontje Jan werd slechts zes jaar. Negen kinderen groeiden op, waarvan de twee oudsten meiden waren en de overige zeven jongens. Oom Theo was de jongste van het hele stel. Hij werd geboren in 1925 en kreeg de namen Theodorus Nicolaas. Hij ging na de lagere school in Hengevelde naar het seminarie in Apeldoorn, besloot daar echter na een paar jaren om het voorbeeld van twee broers om priester te worden niet te volgen en ging van daaruit door naar de kweekschool in Hilversum. Daar leerde hij voor onderwijzer. In 1946, na het einde van de oorlog, was hij klaar en kreeg hij een baan op de lagere school in Hengevelde. Hij begon met de eerste klas, ongeveer 25 leerlingen, in het katechismuslokaal bij de pastorie. Daarna kreeg hij een dubbele klas, omdat de school juist in dat jaar niet meer met Pasen, maar in juli voorafgaand aan de zomervakantie de overgangsrapporten uitdeelde. Hij had daardoor 52 kinderen in de klas, zoals op onderstaande foto te zien is.


De 'dubbele' klas in 1947. De namen staan onderaan deze bijdrage.

NEDERLANDS INDIË

In 1948 moest hij zijn werk op school onderbreken, want hij werd opgeroepen voor oorlog in Nederlands Indië. We hebben daarover, net als over die grote schoolklas, al eerder op Wegdam Nieuws geschreven.
<<Een aantal Nederlandse soldaten poseert op Java met staand rechts Theo Eijsink

In september 1950, toen de oorlog in Indonesië al maanden daarvoor beëindigd was, mocht hij eerder naar huis, omdat zijn moeder Mina heel ernstig ziek was en enkele dagen na zijn thuiskomst is overleden. Ze was 68 jaar. Haar hele leven had ze hard gewerkt op de boerderij en runde daarnaast een groot gezin met daarbij nog knechten en dienstmeisjes. Op 27 september ’50 was haar lichaam helemaal op en overleed ze. Oom Theo was net op tijd thuis.
Daarna kreeg hij opnieuw een baan op de lagere school. Hij begon in de eerste klas met oa Harrie ten Dam, Suze Veehof, Willemien Baak, Theo Tuinte, Marinus Jannink en Marinus Bauhuis. Daarna ging hij naar de derde klas. Toen ik in 1954 in de derde klas zat, vertrok oom Theo naar Arnhem. Daar kreeg hij ook een baan op een lagere school, studeerde daarnaast pedagogiek en geschiedenis aan de universiteit van Nijmegen en werd na een paar jaar geschiedenisleraar op een middelbare school in Arnhem. Dat deed hij tot zijn pensioen, waarbij hij ook jarenlang fungeerde als schooldecaan. Hij woonde altijd aan de buitenkant van Arnhem op een paar honderd meter van het Burgers Dierenpark, aan de Cattepoelseweg, samen met zijn uit Haaksbergen afkomstige vrouw Riet Leussink en hun vier kinderen. Tante Riet overleed in 2017, vrij kort nadat ze verhuisd waren naar de Velperweg. Ze leed aan de ziekte van Parkinson.
Dat deed hem veel verdriet, maar Oom Theo gaat niettemin gestaag door met leven. Twaalf jaar geleden overleed oom Bernard en sindsdien is hij de enige van het gezin waarin hij opgroeide, die nog leeft. Hij leest veel, wandelt twee keer per dag een uur en tennist nog elke donderdag. Als voetballiefhebber volgt hij FC Twente nauwgezetter dan Vitesse en verder is hij natuurlijk ook begaan met zijn gezin, waarvan zoals gezegd twee kinderen in het buitenland wonen. Ook is hij elke vijf jaar op de eerste zaterdag van juli een sympathiek middelpunt van de familiereünie.


De familie Eijsink bijeen in juli 2018. 

Deze foto is op de eerste zaterdag van juli in 2018 bij de laatste reünie genomen bij het ouderhuis Hof Kagelink in Markvelde. We zijn die dag speciaal voor hem met een dubbeldekker, met neef André Assink als chauffeur, langs allerlei locaties gereden waar de familie Eijsink en hij dus meestal ook, een verleden heeft.

SCHOOL
We begonnen bij ons ouderhuis Hof Kagelink, keken daar wat rond en maakten wat foto’s. Daarna reden we naar de voormalige lagere school in Markvelde, die toen net een week dichtzat en niet meer open zou gaan. Oom Theo's broers en zussen hebben erop gezeten met uitzondering van hemzelf en de twee broers boven hem. Want eind jaren twintig eiste de pastoor van de parochie Wegdam dat de katholieke Markveldse kinderen voortaan de Petrus- en Paulusschool aan de Schoolweg (nu Weth Goselinkstraat) in Hengevelde dienden te bezoeken en niet de openbare school te Markvelde. Dat betekende voor de Eijsinks dat ze voortaan een afstand van 5 km moesten fietsen of lopen ipv bijna 3. En wat te denken van de familie Ten Hagen, die nog geen 100 meter van de Markveldse school woonde en sinds de oekaze van de pastoor vijf kilometer verderop naar school moesten in Hengevelde. Dat was de tijd van toen. De pastoor had veel te vertellen over een mensenleven. Oom Theo zat dus wel zes jaar – een kleuterschool was er niet – op de lagere school in Hengevelde waar hij later ook weer een aantal jaren onderwijzer zou zijn.


Een oude foto van de Spoorstraat in Haaksbergen met het zicht op Hotel De Moriaan waar de Markveldse familie Eijsink haar roots heeft

We reden van daaruit naar Haaksbergen, waar Bernard Eijsink – oom Theo’s grootvader vandaan komt. Hij legde daar aan de familie uit hoe dat zat. We stonden in de Spoorstraat tegenover nummer 22, de winkel van Intertoys, wat daarvoor een drogisterij Konings was en daarvoor Hotel De Moriaan. Dat was het geboortehuis van Bernard die als jonge dertiger verkering kreeg met Anna Breteler op Hof Kagelink. Ze was op 29-jarige leeftijd weduwe geworden. Ze had al twee kinderen met haar eerste man (JH Brummelaar) en kreeg er met Bernard nog negen, waaronder oom Theo’s vader (mijn opa) en zijn oom Herman die later Erve Bekkedam zou runnen. Na de uitleg bij het voormalige De Moriaan liepen we langs het geboortehuis van oom Theo’s vrouw Riet Leussink (toen een bakkerij, nu de Wibra) terug naar de bus die ons naar Hengevelde bracht. We passeerden de Kolenbrander en het leegstaande café-restaurant (voorheen eigendom van onze chauffeur), daartegenover de voormalige smederij Braakhuis waar een tante van mij geboren is en gingen daarna naar het kerkhof om de graven van familieleden te bezoeken. Vervolgens reden we langs de boerderij van Ten Heggeler (de Bolscher) waar ook een tante geboren is en stopten bij de boerderij van neef Richard Assink, waarin dus vroeger de lagere school gevestigd was. Oom Theo zat en stond erop en ikzelf, mijn zussen en broer en onze neven en nichten van Assink hebben er ook op gezeten, waarbij de jongsten daar ook nog de kleuterschool hebben gevolgd.
Na het bezoek aan de voormalige school gingen we voor een heerlijke barbecue terug naar Markvelde. Dat was dus in juli 2018.

95
Nu, bijna tweeëneenhalf jaar verder, vierden we de 95ste verjaardag van onze oom. Van alle kanten kwamen de felicitaties, ook van de neven en nichten uit Brazilië die hem 95 bomen schonken voor het Kagelink Bos Brasil, dat momenteel wordt aangelegd op Holambra.
We hopen dat oom Theo de honderd haalt en dat we dat dan wat uitgebreider mogen vieren. Maar eerst hebben we op de eerste zaterdag van juli in 2023 weer een reünie.

NB. Voor de oudere Wegdammers die hem nog gekend heeft als klasgenoot, als meester op school, als lid van de toneelclub of als speler van WVV 1 of als buurman etc. of voor liefhebbers van familiezaken zal ik de leden van het gezin waarvan hij de jongste was, hieronder vermelden met jaartallen en de namen van de partners.
Opa Gerard Eijsink (1876-1962) was op 26-8-1908 getrouwd met Hermina Scholten (1882-1950) uit Wiene.
Hun oudste kind Truus werd geboren in 1909, maar stierf na ruim twee maanden.
Anna (1910-1976) trouwde in 1944 met caféhouder/boer Jan Assink (1910-1976) uit Hengevelde. Ze woonden en werkten in Hengevelde. Ze kregen 7 kinderen.
Truus (1911-1984) was zuster bij de Franciscanessen en woonde/werkte vrijwel haar hele leven in Enter.
Bernard (1913-2008) was priester. Hij was kapelaan in Hoogezand en Dieren, pastoor in Flevoland, pastoor-deken in Enschede en rector in Ootmarsum.
Toon (mijn vader/1914-1981) trouwde in 1944 met Sientje Bebseler uit Weerselo. Ze kregen 5 kinderen. Ze woonden/werkten op het ouderhuis in Markvelde.
Frans (1916-1992) trouwde in 1946 met Lien Braakhuis uit Hengevelde. Ze kregen 3 kinderen. Ze hadden een bakkerij in hun woonplaats Terborg.
Henk (1918-1978) trouwde in 1948 met Marietje ten Heggeler uit Hengevelde. Ze kregen 7 kinderen. Henk was hoofd van de lagere school in oa Rekken en Dieren.
Jan (1920-1926) overleed op 6-jarige leeftijd.
Gerard (1921-1983) trouwde in 1950 met Dora Vermeulen uit Huissen. Ze emigreerden naar Holambra in Brazilië en kregen 6 kinderen. Gerard was boer en directeur van de lokale coöperatie.
Harrie (1923-2008) was priester. Hij was hoogleraar in Driebergen-Rijsenburg en op de universiteit van Utrecht. Hij woonde oa in Zeist en Huissen.
Theo (1925) trouwde in 1961 met Riet Leussink uit Haaksbergen. Ze kregen 4 kinderen. Theo was onderwijzer in Hengevelde en leraar geschiedenis in Arnhem.


Familie foto uit de beginjaren dertig van de vorige eeuw. Vlnr: zittend Gerard Eijsink, dochter Anna, zoon Bernard en Mina Eijsink-Scholten; staand Harrie, Frans, Henk, Truus, Toon, Gerard en Theo


Een schoolfoto van de lagere school in Hengevelde uit 1932. De pijl geeft aan waar Theo staat. Rechts naast hem zijn broer Harrie en boven hem zijn broer Gerard.Voor de overige namen: zie onderaan deze pagina.


Het eerste elftal van WVV kort na de oorlog. Vlnr staand: Arnold Hofmeijer, Arnold Wegdam, Theo Eijsink, Johan Spijkerman, Tonnie Smit. Midden: Frans Assink, Herman Hofmeijer en Hendrik Schreijer. Onder: Jan Eijsink, Gerhard Groothuis en Gerard Blokhorst.


1952. Theo met zijn derde klas.  De meeste leerlingen zijn thans 78 jaar. (De namen worden nog achterhaald, wij houden ons aanbevolen voor tips)


Theo in 1970


Theo Eijsink maakte ook een tijdlang deel uit van de Wegdammers, de Hengeveldse toneelclub. Hier staat hij op de foto met de spelers die meespeelden in het stuk De Wondersleutel dat in de zomer van 1952 acht keer werd opgevoerd. Hij speelde daarin de rol van rechter.

De klassenfoto van 1947. Deze leerlingen van toen zijn nu 81 à 82 jaar. Achter hun naam de huidige woonplaats. 
Vlnr: bovenaan Bennie Mensink (†); Herman Rupert (†); Martien Hafkamp, Diepenveen; Albert Klaver (†);
Tweede rij van boven: Gerhard Jannink (†); Jan Nijhuis (†); Henk ten Thije, Beuningen Gld; Willie ter Doest (†); Jozef Freriksen (†); Antoon Goselink (†); Gerard Bekkers, Delden; Gerhard Geurs (†); Harrie Hofmeijer, Hengevelde; Frans Brummelhuis, Goor; Theo Broshuis, Hengevelde.
Derde rij. Meester Theo Eijsink, Arnold ten Heggeler (†), Theo Escher, Groenlo; Jan Blanckenborg, Markvelde; Gerhard Katier (†); Gerhard Vehof, Markvelde; 21. Bets Rupert (†); Hennie Wegdam (†); Bennie Lutkehaus (†); Harrie Veehof (†); Jan Stegeman (†); Christie Spekreijse (†).
Vierde rij. Lien Lintelo (†); Annie Wegdam, Haaksbergen; Jo Doeschot (†); Annie Ottenschot, Twello; Gerda Siemerink, Hengelo; Marietje Bos (†); Maria Epping (†); Jo Nijhuis, Haaksbergen; Adele Brummelhuis, Rotterdam; Dinie Groothuis, Bentelo; Minie Lentelink, Haaksbergen; Marietje Lintelo, Haaksbergen; Dinie Leferink (†); 
Onderste rij. Catrina Broekhuis, Haaksbergen;  Annie Doeschot; Jo ten Dam, Goor; Truus Hoesstee (†); Lidy Rotink; Marietje Hobbelink; Rikie Seyger, Haaskbergen; Marietje Vehof; Dinie Ottenschot, Haaksbergen; Mathilde Brummelhuis, Canada; Annie Blokhorst (†); Ida Prins (†);  Annie Meijerink (†).

De schoolfoto uit 1932. Vlnr. Bovenste rij: Marie Diepenmaat, Arnold Diepenmaat, Gerard Eijsink, Jan Eetgerink, Arnold Brummelaar, Bernard Brummelaar, Jan ten Heggeler.
Derde rij: meester Wegdam, Dien Diepenmaat, Riek Diepenmaat, Theo Eijsink, Harrie Eijsink, Bernard Eijsink (Bekkedam), Jan Brummelaar, Henk ten Heggeler, Dien ten Heggeler, meester Roorda
Tweede rij: meester Wassenberg, Anne Pierik, Trui Pierik, Mien Diepenmaat, Jan Eijsink, Riek Eijsink, Rudolf Braakhuis, Marietje Eijsink, Theo Brummelaar, Gerard Brummelaar, Annie Brummelaar,  Arnold ten Heggeler, Leida Ottenschot,.
Onder Lien Pierik, Hendrik Pierik, Gerard Pierik, Willem Pierik, Arnold de Witte, Albert Braakhuis, Harrie de Witte, Theo de Witte, Annie Braakhuis, Jan Ottenschot, Marie ten Heggeler, Gerard Ottenschot.
Op Lien Pierik, Dien Diepenmaat en Theo Eijsink na is iedereen intussen overleden.