Na 30 jaar geen revue voor Mark Escher: Lees hier waarom
Ik stond naderhand met de buren de revue avond nog een beetje door te nemen en plotseling schoot mij te binnen: Geen Mark Escher dit jaar! Hoe dat zo? Hoe zit dat? Spontaan Mark een berichtje gestuurd om erachter te komen hoe de vork in de steel zit? Moet iemand na 30 jaar geen passend afscheid krijgen? Of is zijn afwezigheid maar voor 1 jaar? Zijn reactie:
“Dat was even wennen na dertig jaar mee te hebben gedaan! Dit jaar heb ik besloten om niet meer mee te doen, ik merkte dat ik minder gemotiveerd was en dat kan en mag natuurlijk niet. Tegenover het Hengeveldse publiek maar zeker ook tegen de revuegroep. Deze mensen zijn al vanaf ruim voor de vakantie bezig om wat moois op de planken te zetten; Jaar na jaar na jaar. Ze lijken te putten uit een onuitputtelijke bron van inspiratie. Hiervoor heb ik veel respect grote klasse. Zelf zat ik ook jaren in deze groep en nu voor het eerst in jaren niet. Op zich bevalt het goed maar het kriebelt wel en zaterdagavond zeker op het moment dat ik zelf theater de Marke zat.
Wat is de reden dat je tot deze keuze bent gekomen?
“Ik heb zo veel, net als iedereen hahaha. Ik ben grensrechter van het eerste van WVV mits ik fit ben. Ik fluit jeugdwedstrijden en dan train ik nog de keepers van de jeugd tot met het eerste. In mijn werk als ZZP-er keukenmonteur gaat ook nog eens veel vrije tijd zitten. Dan heb ik nog thuis waar ik ook wel een wil zijn. Dan moet je keuzes maken. Zo heb ik besloten dit jaar niet mee te doe aan de revue. Of dit voorgoed is? Die kans is zeker aanwezig".
Hoe kijk je terug op deze lange periode?
“Ik kijk terug op een geweldige tijd. Ooit zijn wij begonnen met Cliff Richard en the Young Ones, toen was ik vijftien jaar. Samen met Richard Leusink, Brian Wegdam, Stephan ter Doest en Wilco Hoestee. Harry Doeschot had Brian gevraagd of wij mee wilden doen en zo is het begonnen. We mochten onder in de kantine oefenen, de sleutel kregen we van Henny Wegdam en ‘doar ging het hen!’ Wat hebben we veel lol gehad met elkaar. Deze act hebben we later nog een keer bij café de Witte gedaan met oud en nieuw. Legendarisch! Daar kon overigens ook alles hahahaha.
De eerste jaren deden we playback later steeds meer live. We hadden vaak een show in de show vol gappen en grollen en muziek. Ik praatte dat dan meestal aan elkaar.
Na een aantal jaren viel de eerste groep uit elkaar de een stopte; de ander kreeg een andere rol binnen de revue. Tijd voor wat anders. Toen ben ik verder gegaan met Helmuth Zienenenberg en Vallentijn Brummelhuis. Ook dit was weer raak! Man wat een lol, zowel met het oefenen als tijdens de revue zelf! Daarna ging verder alleen met Helmuth ook dit was elk jaar prijs.
Vanaf het moment dat Helmuth er mee stopte heb ik heel wat jaren alleen op het podium gestaan.Toen Helligen Hendrik nog niet zo bekend was deed ik hem vaak na. Ik zocht wat van hem op deed er dan mijn eigen dingen erbij in en zo kwamen er mooie stukjes tot stand.Dit heb ik ook een keer met mijn zoon Lars gedaan als klein Hendrikje; Nu kijkt hij mij over het hoofd hahaha.
Toen Henny “Macky”11 jaar overleden was vroeg Raymond Wegdam mij of het pastoorsstuk niet wat voor mij was. Ik was zeer vereerd. Na 11 jaar was het tijd voor een ode aan Henny. Henny was mijn vriend, hij woonde bij jaren bij Wegdam waar ik ook soms half woonde haha. Jarenlang leider en ook Henny zat bij de revue wat een humor had die man niet normaal. Wij hadden dus een grote band. Toen Raymond mij dit vroeg kon ik geen nee zeggen. Dit heb ik toen gedaan met Richard Leusink in de rol van Sam als trouwe misdienaar. Ook dit was weer een knaller. Een beetje van Macky en een beetje van mijzelf.
Ook heb ik dit bij de toenmalige Hofrevue gedaan. In het VEC in Goor. Sindsdien word ik af en toe gevraagd als pastoor. Zo leeft Macky voort. Dit stuk is altijd prijs vaak pas ik het aan zodat het nooit helemaal hetzelfde is. Maar de basis staat en die is super goed.
Twee jaar geleden met Tom ten Breteler had ik ook nog een topstuk. Ik geloof 23 moppen in 7 minuut 33. Een toptijd, de grappen volgden elkaar in moordend tempo op de zaal had geen tijd om bij te komen hahaha.
Zo heb ik de revue zien veranderen van amateurs naar bijna profs. Eerst bij Assink in de zaal. Vervolgens 10 jaar in de tent naar de tent en de laatste jaren in de Marke. Een geweldige tijd met geweldige feesten. Vooral bij Assink in de schöppe was het altijd groot feest als de revue voorbij was, man wat een lol!
Maar dit jaar zat ik in de zaal. Het zal even wennen zijn maar het is goed zo.
