Pieter Column: Sfeervol Kroamschudd’n in Hengevelde met geheimzinnige James Bond trekjes (7)

Eindelijk hadden we de kerststal gevonden. Net buiten het lawaai van Bethlehem(Marktplein). Moeder Maria, met een blos op haar wangen, meende mij te kennen. Het gezonde baby'tje Jezus had geen helm op, maar knipoogde wel naar ons. Het kindje dacht vast: “weer een stel nieuwsgierigen veur de kroamvisite!” Wat brengen ze nu weer mee? Jozef nam nog snel een slok Grolsch en zette het kerstdrankje behendig weer weg. Wat een vredig tafereel in de buurt van zoveel herrie! Maar om hier te komen, hadden we een lange weg met veel
verrassingen moeten afleggen. Eerst in de kerk:

We dachten dat hier het kind tenminste zou logeren. Maar niks hoor. Er was geen kind te bekennen. Wel volgden we de lichtjes door de kerk die ons naar een “pan fluitiste” voerden. Zij bracht ons in hogere sferen terwijl we toch gewoon met beide benen op de grond stonden. Het klonk adembenemende mooi! Alsof er elegante engelgeluidjes in onze oren kropen. Twee Kerstverkeersregelaars verder, liep onze route over het Kerkhof. De graven waren sfeervol verlicht. Bij navraag bleek Mark Schreijer, samen met kinderen van de basisschool, gezorgd te
hebben voor de sfeervolle verlichting.

Op weg naar het kindje Jezus, Jozef en Maria ontmoetten we veel bijzonderheden. Zonder navigatie maar met een lichtend spoor van kaarsjes, konden we heel duidelijk de weg vervolgen. Op weg naar Kerstmuziek met vrome liedjes. Dat trekt altijd de aandacht. Drie koningen, zonder kamelen, zongen vredige Kerstliedjes. Het waren echt “drei Kluge Leute!”. Die ene koning is zelfs ooit farao geweest. De muziekmakers waren volgens mij Marcel Wolterink en Jan Keuper.

Steeds werden we verrast door ”den oal’n roop”: het geluid van de midwinterhoorn. Die kant moesten we in ieder geval op om het Kerstkind te vinden. Het geluid van de midwinterhoorn is onlosmakelijk verbonden met de Kersttijd. Maar eerst roken we de “glühwein”. Het snel warm maken van de “wein” ,was in het begin nog wat moeilijk. Onze drank was wel warm en de beker goed gevuld. En Nancy Assink bleef vrolijk lachen ondanks de veeleisende pelgrims. We genoten van de vele passanten die ook op weg waren veur de “kroamvisite”. Johan Broekkamp en zijn vrouw fleurden op van de feestelijke ontwikkelingen in de Kersttuin. Maar ook Anja Blokhorst kwamen we vaak tegen. Soms liep ze zelfs tegen de looprichting in. Misschien was ze wel een “spookloper.” Of had ze een geheime opdracht?

Onderweg hoorden we de enthousiaste drummers van Amuzant. Een prachtige voorstelling in het weiland achter het kerkhof. Opperste concentratie! En voor ze begonnen was er altijd een die eerst tot drie telde. Ritmische klanken in de duisternis zorgden voor een
toepasselijke tred. Tijdens de route hingen er ook pientere puzzelopdrachten voor kinderen. Veel kinderen waren heel serieus met de opgaven bezig. Ik weet niet of er ook prijsjes te winnen waren. Misschien wel een luchtballonvaart naar Betlehem. Of een ritje op een ezel. Het maakte de weg naar de Kerstkribbe wel veel uitdagender.

We zagen ook mevrouw van Coessant lopen. Gelukkig mocht zij niet meedoen omdat zij meestal de prijzen bij elkaar schraapt! Ruziënde ganzen verstoorden opeens de sirene rust van onze pelgrimstocht. Gelukkig snapten ze de Kerstnacht en sloten snel vrede. Zo kan het ook! De mens kan hier nog wat van leren!

Opeens werden we verblind door een schitterend licht. Was de ster van de Kerststal nu opeens zo dichtbij ons? Nee hoor, Het was gewoon Jan Schoneveld. Hij maakte foto’s van alles en iedereen. Insiders denken dat hij tot de persoonlijke veiligheidsdienst van Jozef behoort. Moderne security. Alle foto’s werden gelijk door een externe computer gescand. Ging er een rood lampje branden, dan werd die persoon door een cordon van goed getrainde veiligheid medewerkers afgevoerd. De security garde was onherkenbaar. Ze liepen in herderskleren. Opvallende, goed gebouwde en sterke herders die ik opvallend vaak aanwezig zag, waren: Zoals genoemd Anja Blokhorst, Mark Tuinte, Mark Schreijer. Zelfs de huidige prins carnaval was een keer serieus aan het werk. Ook Hans met het bloemengezicht. Hoofdbeveiliger. James Bond vertolkingen in Kerstverpakkingen! Security met een hoog piekgehalte!

In de kapel op het kerkhof hoorden we opeens drie zingende engeltjes. Ze zongen zo hemels mooi, dat we bijna vergaten door te lopen. Onderweg hebben we nog geknikt naar Wim Sander en zijn vrouw. Volgens mij werden ze vergezeld van hun dochter Marion. Ik weet het echter niet zeker. Zij was zo veranderd. Maar ja, je moet terug naar de plaats waar je geboren bent. We passeerden een bewegende zandtafel en een meesterlijke mondharmonicaspeler. Het donkere geluid van de midwinterhoorn kwam steeds dichterbij. Voor de kerk stonden twee blazers. Ik herkende ze meteen. Het waren Henny Lelieveld en Ben Weijermars. Twee oud leerkrachten van de basisschool uit Hengevelde. Bij navraag bleken beide gepensioneerd te zijn. Mijn kinderen hebben bij beide schoolmeesters in de klas gezeten. Volgens mij, was meester Henny een paar jaar geleden, nog de meester van mijn kleinzoon. Ze hadden veel plezier met het blazen. Misschien ontvangen ze op deze manier wel een muzikale aanvulling op hun pensioen.! Gerard  Schonenborg en zijn vrouw maakten ook nog een praatje met de
Midwinterhoorn blazers.

Onderweg zagen we een ezel die vastgemaakt was aan een lantaarnpaal. Hij was natuurlijk niet vooruit te branden. En ook de oproep, “keuj mooi help’n drukk’n”, had niet geholpen.Maar het wonder gebeurde en we ontmoetten het jonge gezin. Het gezonde kind keek ons verwachtingsvol aan. Waar bleef de wierook, goud en mirre, de worst van Brummelhuis, de krentenwegge van Nollen of de cadeautjes van de felicitatiedienst? De drie koningen en de “drei kluge leute” waren waarschijnlijk nog niet geweest. Vast in een file of toch een verkeerde navigatie.

Na ons bezoek trok ons het aanzuigende geluid van de markt in Bethlehem. Wat een kabaal en wat een mensen! Allemaal mensen die zich moesten melden in de plaats waar ze geboren waren. Kasper Put verkocht veel goederen voor het goede doel. (Een van de drie
koningen heet toevallig Kaspar. Kasper en Kaspar allebei druk met het kroamschuddén in Hengevelde. Zeer bijzonder. Ik geloof niet in toeval!) Lekkere oliebollen rolden spontaan in onze monden. Een bruisende markt in de buurt van de kerststal, waar Jozef nog een
biertje proefde, Maria een rosétje genoot, en het kindje Jezus....... lekker lag te slapen.

Ik vlieg weg............
Pieter Column